Rodzeństwo (dwie dziewczynki i pięciu chłopców) w wieku około 8 tygodni poszukują kochających domów. Najlepiej adopcje w dwupaku, ale jest też możliwość adopcji pojedynczo. Kociaki jak na swój wiek są bystre, ciekawskie i bardzo ruchliwe. Są chętne do zabawy o każdej porze dnia i nocy. Ładnie korzystają z kuwety.
Rodzeństwo (4 dziewczynki i dwóch chłopców) w wieku około 10 tygodni poszukują kochających domów. Preferowane są adopcje w dwupaku, ale jest też możliwość adopcji pojedynczo. Kociaki jak na swój wiek są bystre, ciekawskie i bardzo ruchliwe.
Szukam dobrych domów dla małych kotków, które zostały porzucone w okolicy, gdzie mieszkam. Obecnie są u mnie. Jednemu z nich udało się znaleźć domek. Zostało jeszcze trzech chłopców.
Trzech małych kocich muszkieterów szuka domu, po tym jak zostały przez kogoś porzucone. Są odważne, śmiałe, przyjazne i chętne do kontaktu z człowiekiem. Uwielbiają zabawy i przytulanie. Uwielbiają głaski, mizianie. Mruczą bardzo przyjaźnie. Dwa kocie smarki są czarne jak smoła, trzeci jest pięknym buraskiem.
Dwa kotki, pilnie potrzebują kochającego domu. Kotek biały jest po kastracji. Ma około pół roku. Jest łagodny i ciekawski. Kotka jest wysterylizowana. Ma około 5 miesięcy. Jest ufna i również łagodna.
Edek, ok. 5-letni kocurek szuka wychodzącego domu. Jest wykastrowany i odrobaczony.
Jest bardzo miziasty i uwielbia przesiadywać na kolanach.
Kiedy w połowie ubiegłych wakacji otrzymałam prośbę o pomoc dla kota, któremu od świerzbowca dosłownie gniły uszy, świadoma, że taki zwierzak raczej nie może liczyć na adopcję tradycyjną, z uwagi na chorobę, zapytałam zgłaszającą w jakim zakresie jest w stanie wesprzeć Fundację? Wtedy to, w połowie lipca, usłyszałam obietnicę: „Pani Izo, ja koszty biorę na siebie, Panią proszę wyłącznie o dom tymczasowy i przywrócenie kotu zdrowia”.
Czas przedświąteczny jest szalenie dziwny. Generalnie każdy przeważnie bywa bardziej zabiegany i skupiony na przygotowaniu do tych najmagiczniejszych ze wszystkich świąt – Bożego Narodzenia, natomiast w Fundacji w tym okresie następuje monotonia, wyciszenie interwencyjne oraz zastój adopcyjny. I o ile jeszcze przyjmujemy na pokład środowiskowe koty, płynnie przebiegają zabiegi, o tyle kociaki wraz z nami będą spędzać Gwiazdkę, zgodnie z zasadą panującą od lat, iż kot to nie pomysł na prezent pod choinkę i rodzice chcąc sprawić radość swojemu dziecku, muszą niestety posiłkować się listem napisanym przez pociechę do Św. Mikołaja.
Nie ma sytuacji bez wyjścia, nie ma spraw nie do rozwiązania. Gwarantem jest zachowanie spokoju, rozsądna analiza zdarzenia i podejmowanie najlepszej możliwej decyzji, ze szczególnym uwzględnieniem, rzecz oczywista, dobra kota. Jak już nie raz powtarzałam, ten rok jest wyjątkowo spokojny. Ekipa fundacyjna pracuje na swoich płaszczyznach sumiennie, nikogo nie muszę nadzorować, przypominać o zadaniach przyjętych na swoje barki.
Obrzeże Łodzi, dzielnica domków jednorodzinnych. Ani bogata ani biedna, taka do bólu przeciętna. Jak zwykle tradycyjnie pełno mieszka tu kotów. Ludzie może niezbyt zasobni, ale o wyjątkowo dobrym sercu dla kotów. Jedną z opiekunek miałam okazję poznać w roku ubiegłym, kiedy to stawiła się u mnie, by wypożyczyć klatkę łapkę. Chciała skorzystać z akcji bezpłatnych sterylizacji. Do klinki sukcesywnie zawiozła swoje maleńkie stadko, część udało się oddać do adopcji a, część została na Jej podwórku i zamieszkała w sprezentowanych przez Fundację budkach. Jednym z tych podopiecznych jest właśnie bohater mojej opowieści, nieufny, ale nie kompletnie dziki Pinokio.
