Jest 11 enklaw, w których bytują koty zabrane z miejsc, gdzie życie było dla nich zbyt niebezpieczne. Każda z nich liczy od 3 do 15 osobników.
Kategoria: Wirtualne adopcje
Wirtualna adopcja – Tekla
Teklą wirtualnie opiekuje się Ewelina
Od 13 lat można było Ją spotkać w tym samym miejscu – w pobliżu pewnego sklepu. Błąkała się w nadziei, że ktoś Jej kupi jakieś jedzenie. Tekla jest niestety w fatalnym stanie. Zmiana rakowa u uchu, skrajne wychudzenie, bardziej przypomina szkielet niż kota, duszność wdechowa, spłaszczona klatka piersiowo-grzbietowo-brzusznie, cierpi na marskość nerek.
Wirtualna Adopcja – Atomek
Atomkiem wirtualnie opiekuje się Ula
Trafiają do nas zewsząd, częstokroć przyjmujemy je chore. Procedura ich przyjęcia jest zawsze taka sama: najpierw kwarantanna w lecznicy, potem przejście do DT.
Atomek od początku był najsłabszym kotkiem z miotu. Objawy kociego kataru cyklicznie powracały, lekarze podejrzewali gronkowca złocistego, nawet miał na to wykonane testy i badania. Morfologia wskazała na podejrzenie fipa, którego sucha postać została specjalistycznymi badaniami potwierdzona.
Wirtualna adopcja – Rudzioch
Rudziochem wirtualnie opiekuje się Iwona
Rudzioch to piękny, duży kastrat w wieku ok 8 – 9 lat, którego historię opisałam tutaj. Przybył do Fundacji z balkonu pewnej pani mieszkającej w Konstantynowie Łódzkim.
Wirtualna adopcja – Babka
Wirtualna adopcja – Cykoria
Cykorią wirtualnie opiekuje się Ewelina
W przypadku Cykorii nie ma żadnego pośpiechu adopcyjnego. Kotka została złapana podczas rutynowej akcji zabezpieczania wolno żyjącego stada na jednym z ogródków działkowych Łodzi.
W lecznicy stwierdzono dość poważne kłopoty ze wzrokiem, niedowidzenie bądź nawet ślepotę spowodowaną uszkodzeniem oczu po ewidentnie przebytym kocim katarze. Szans na przywrócenie wzroku bądź choć minimalną poprawę widzenia nie ma.
Wirtualna adopcja – Pan Kot
Panem Kotem wirtualnie opiekuje się Marek
Ratowany z oddaniem, operowany w trybie walki o życie, bowiem infekcja łapy wywołała rozległe zakażenie.
Akcja przeprowadzona była błyskawicznie, wszyscy zaangażowani współpracowali z niezwykłą skutecznością. Wolontariuszka, która dotąd była wyłącznie domem tymczasowym, spotkawszy Go na kociej stołówce i widząc obrażenia, dołożyła sobie jeszcze jedną fundacyjną sprawność – kociego łapacza. Lekarka, do której trafił, przesunęła próg swych możliwości i po raz pierwszy w swoim życiu dokonała amputacji łapy.